De nieuwe prins carnaval van d’Olde Waskupen is Patrick Beverloo. De beeldend kunstenaar, hij is ondermeer de maker van de beelden op de rotondes in ’s-Heerenberg, gaat het carnavalsjaar in onder de naam prins Patrick de Eerste. Samen met zijn adjudanten Danny en Rob Krijgsman werd hij gisteravond aan het einde van een spectaculaire prinspresentatie gepresenteerd. 

Uit een eeuwenoude Azteken tempel kwam de nieuwe prins na een mooie lasershow tevoorschijn. Onder het motto ‘Dat het wat!’ zal hij dit jaar tijdens de carnaval de touwtjes in handen hebben.

Naast zijn twee adjudanten bestaat de rest van zijn gevolg uit vier dansmarietjes, Anne Hendricksen, Quinty van Kouwen, Julie Ruttenberg en Kikki Gerritsen, en twee narren, Bart Beverloo en Leon Teijgerman.

Lange tijd werd het publiek in spanning gehouden. De prinspresentatie, die dit jaar weer door Marcel Giezenaar, Vincent Nijhof en Rolf te Booij in elkaar gezet is, speelde zich af op het vliegveld van VulgAir. Passagiers waren klaar om te boarden, maar het vliegtuig kon niet de lucht in en moest naar Coconut-Island geroeid worden. De gestrande passagiers belandden op een onbewoond eiland, waar inboorlingen nog de dienst uitmaken. Al gauw bleken reizigers en inboorlingen toch meer van elkaar te weten dan ze vooraf gedacht hadden. Pater Johan had jaren geleden op een missie het eiland aangedaan en zo was ’s-Heerenberg ineens voor de bewoners van het eiland één van de bekendste steden van de wereld. Maar inboorlingen houden er ook rare gewoontes op na. Zo moest er iemand geofferd worden. Op het ‘moment suprème’ doofden alle lichten en kwam na een mooie lasershow alsnog Prins Patrick de Eerste tevoorschijn.

Na de presentatie was er natuurlijk tijd nodig om de zaal om te bouwen. In die tussentijd werd het publiek getrakteerd op een sjoenkel medley van de 3 H’s. Harry Gerritsen, Harrie IJzermans en Hans Kloosterboer schuifelden, begeleid door de Blaoskapel zingend en sjoenkelend door de gangpaden.  

Bij een nieuwe prins hoort natuurlijk ook het aftreden van de oud-prins. Daarom was het de beurt aan Prins Eugène de Eerste om afscheid te nemen van alle carnavalisten. Na een ‘kort’ woordje installeerde hij samen met de voorzitter van de Raad van Elf, Hans Jansen, de nieuwe prins. Daarna werd er ook afscheid genomen van Willy Keurentjes die aftreedt als bestuurslid. Zijn plek zal ingenomen worden door dezelfde Eugène te Wildt.

Na het officiële gedeelte was er weer tijd voor een flink stukje muziek. Net zoals vorig jaar brachten Awesome en One Two Trio, bestaande uit Peter Schrauwen, Bram Kloosterboer en Sjaak Böhmer jr, weer het mottolied van dit jaar. Onder de titel ‘Dat het wat’ werd de zaal in de stemming gebracht voor het komende jaar.

Als gewoonlijk mocht het Funckenmariechen ook niet ontbreken. Noa Angenent danste de sterren van de hemel. Haar dans werd ingestudeerd door Lotte Cornielje en in elkaar gezet door Saskia de Roo, die jarenlang ook zelf het Funckenmariechen is geweest.

Daarna was het de beurt aan één van de vele gangmakers die al jaren in de buutton staan. Robbie te Booij bracht in dansmarietjespak een stijlvolle, maar ook humorvolle buut die hij helemaal op rijm geschreven had. ,,Dansmarietje wil ik zun,’’ klonk uit zijn mond. Een wens die veel meiden hebben, maar voor een jongeman is dit toch wel enigszins speciaal.

Maar naast grappen en grollen zitten er vaak in de pronkzittingen van d’Olde Waskupen ook kippevelmomentjes. Zo maakte Monique Welling haar debuut tijdens een novemberpronkzitting met het nummer Heimwee. Een stukje nostalgie dat vroeger gebracht is door Bernard Engelbarts en gezongen werd door Netje Berndzen. Net zoals toen kreeg nu Monique de zaal stil.

Natuurlijk mocht de Raad van Elf niet ontbreken. Als afscheid voor oud-prins Eugène de Eerste deed zij een scetch over Flopmax. Een parodie op het bedrijf van Eugène, Jobmax. Dit werd afgesloten met een nummer op de melodieën van de Höhne.

Het is ook mooi om te zien dat Carnaval steeds weer nieuwe aanwas heeft in Waskuupstad. Zo liet Daniël Schmitz, die zijn debuut maakte in de buutton, een verpletterende indruk achter op de mensen. Als Pietertje ging hij voetballen bij VVL in Lengel en maakte daar allerlei avonturen mee. En laten we eerlijk zijn. Als je in een shirtje van VVL het podium betreedt in ’s-Heerenberg dan heb je ook een dosis lef nodig.

De geschiedenis  van d’Olde Waskupen is natuurlijk rijk aan liederen en buuts. En dat mag niet vergeten worden. Daarom besloten Kees Engelbarts en Erik Meuleman  als Heckler en Koch het podium te betreden. Met het nummer ‘Schiet ze maor kapot’ brachten zij een muzikale buut die jaren geleden door hun vaders Bernard Engelbarts en Willie Meuleman ook gebracht werd. De geschiedenis moeten we koesteren. Want dat heeft d’Olde Waskupen door de jaren heen gevormd tot de vereniging die het nu is.

Daarna was het weer de beurt aan Awesome die toch menigeen verraste. Want de jongens en dame van de carnavalsband deden een vocaal nummer, waarbij ze zelf niet voor de muziek zorgden. Met het crisislied schetste de band het beeld van Nederland. Maar niet alles mag er door beïnvloed worden. Want de euro zit in een dal, ze doen het dan maar kalm aan maar niet met carnaval. Speciaal woord van dank moet uitgaan naar Hans Sloot die ook voor alle muzikale nummers weer de teksten geschreven heeft. Schud het maar eens uit de mouw. Bij Hans gaat dat vaak vanzelf. Geef hem een pen en papier en er verschijnt een tekst. Chapeau. Zo schreef hij ook nog de tekst voor het derde nummer van Awesome, Waskuupstad in de Nacht. Een feestnummer gebracht door de band zelf.

Dan Splinterke. Vincent Nijhof die al jaren meedoet aan de pronkzitting en met zijn eigen stijl van humor de zaal toch altijd weer op de kop weet te zetten. Dit keer als Aad de Zendpiraat van radio Velatio. Dat is toch zoooooo! Met verzoekplaatjes en een stukje cabaret schetste hij het foute beeld van de illegale zendpiraten. Hij draaide verschillende verzoeknummers, o.a. voor Eugène te Wildt: ‘Het is moeilijk bescheiden te blijven!’

Een vast en spectaculair onderdeel van een traditionele pronkzitting van d’Olde Waskupen is de dansgarde. De lenige dames brachten eerst een fraaie gardedans en bijna aan het eind van de avond een mooie vrije dans, waar menigeen nog versteld van staat.

Oud-prins Marcel Schuurman bracht een lied getiteld 'In Waskuupstad' op de melodie van 'In Colonia' van Die Räuber. Hij verhaalde dat iedereen zijn vleugels uitstrekt, maar dat het allermooiste altijd toch weer in Waskuupstad te vinden is.

Tot slot was er weer een gouwe ouwe uitsmijter. Willy Stein, die als hakkelende paralympiër de bühne betrad, liet menig carnavalist weer schateren van het lachen.  Met zijn typetje Bennie Blind vertelde hij hoe het leven van een paralympiër echt in elkaar zit.

Dit alles werd afgesloten met een grandioze finale, waarin weer het mottolied ten gehore werd gebracht. Met alle medewerkers op het podium knalde het dak er nog één keer van af. Met Patrick de Eerste als stralend middelpunt heeft d’Olde Waskupen weer een fantastische start van een nieuwe carnavalsjaar neergezet. ‘Dat het wat!’. Alaaf!